ความโกรธไม่มากหรือน้อย โกรธนาน หรือไม่นาน ล้วนทำลายความสุข ทำลายสุขภาพ เป็นโทษทั้งต่อตัวเองและคนรอบข้าง สำหรับผู้มีสติปัญญาแล้จะเห็นความโกรธเป็นอารมณ์ของผู้ไร้ปัญญา ย่อมหลีกเลี่ยงคนมักโกรธ ตัดความโกรธด้วยความมีสติข่มใจไว้ และถอนรากเหง้าของความโกรธด้วยเมตตาภาวนา พระพุทธองค์ตรัสสรรเสริญการฆ่าความโกรธไว้ว่า บุคคลฆ่าความโกรธได้ ย่อมอยู่เป็นสุข บุคคลฆ่าความโกรธได้ ย่อมไม่โศกเศร้า