เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

 
     
 

           ในสมัยโบราณ มีหนุ่มใหญ่คนหนึ่งเกิดในตระกูลซามูไรมีนามว่า เซ็นไก เมื่อเขาศึกษาวิชาการและจริยธรรมของซามูไรจบแล้ว ไปทำงานเป็นเจ้าหน้าที่อารักขาขุนนางผู้หนึ่งเขาเป็นหนุ่มรูปงาม จึงเป็นที่ต้องตาต้องใจของภรรยาขุนนาง เธอทอดสะพานให้ จนหนุ่มเซนไกลืมตัว ลือหน้าที่ ลักลอบเป็นชู้กับภรรยาขุนนาง ต่อมาขุนนางผู้เป็นสามีจับได้  เซ็นไกจึงฆ่าขุนนางผู้นั้นเสีย แล้วพาภรรยาของเขาหนีไป เมื่ออยู่ด้วยกัน ความรักเริ่มจืดจาง เป็นเหตุให้แหนงหน่ายและแยกทางกัน เซ็นไกต้องอยู่อย่างเดียวดาย และเริ่มมองเห็นความผิดของตนเอง สำนึกบาปของตนรำพึงว่า ทำอย่างไรหนอจึงจะลบล้างบาปกรรมอันนี้ได้
วันหนึ่งเซ็นไกผ่านมาที่ภูขาสูงชันลูกหนึ่ง ประชาชนที่จำเป็นต้องสัญจรผ่านภูเขาลูกนี้ ต้องเสี่ยงอัตรายปีนป่ายข้ามไปเขาจึงตกลงใจเจาะภูเขาเพื่อเป็นทางสัญจร เขาทำด้วยความเหนื่อยยาก ทำเพียงลำพังผู้เดียว แต่จิตใจเต็มไปด้วยความสุข เพราะเขาเห็นว่าสิ่งที่เขาทำแม้ยากลำบาก แต่ผลที่ได้คือประโยชน์ของคนจำนวนมาก

 
 
 
 

             บุตรของขุนนางที่ถูกฆ่า บัดนี้เป็นหนุ่มใหญ่และเป็นซามูไรเที่ยวตามหาเซ็นไก เพื่อแก้แค้นแทนบิดา เมื่อมาพบเขาที่นี่ จึงลงมือจะแก้แค้น เซ็นไกขอร้องวิงวอนว่า อย่าเพิ่งทำลายทางแห่งบุญโดยเอาชีวิตเขาในตอนนี้เลย ขอเวลาอีก 2 ปี เมื่อเจาะภูเขาเสร็จแล้วก็จะขอชดใช้ด้วยชีวิตซามูไรหนุ่มเห็นว่า คำขอร้องมีเหตุผล และเห็นว่าเซ็นไกไม่มีทางหนีรอดไปได้จึงตกลงรอคอย ขณะที่รอก้ดูการทำงานเจาะภูเขาของเซ็นไกจนเกิดความเห็นใจ และในบางครั้ง ซามูไรหนุ่มก็ลงมือช่วยทำงานด้วย เมื่องานเจาะภูเขาลุล่วงต่อไปก็เหลือแต่งานแก้แค้น เซ็นไกนั่งขัดสมาธิก้มหน้าก้มคอลงเพื่อให้ซามูไรหนุ่มใช้ดาบฟัน แต่แล้วซามูไรหนุ่มก็กลับเก็บดาบเข้าฝัก ทรุดตัวลงเบื้องหน้าเซ็นไก กล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะฆ่าครูของข้าพเจ้าได้อย่างไร” เพราะในช่วงเวลา 2 ปีที่เฝ้าดู ซามูไรหนุ่มได้บทเรียนแห่งการใช้ชีวิตว่า คนที่เคยชั่วเมื่อเขาสำนึกชั่วแล้วมิใช่ว่าจะกลับมาเป็นคนดีไม่ได้ ควรให้โอกาสแก่ผู้ซึ่งกลับตัวเป็นคนดี ไฟพยาบาทที่อยู่ในจิตใจ ของซามูไรหนุ่มมานานจึงดับมอดลง ใจของเขาสว่างเมื่อรู้จักให้อภัย และเข้าใจว่าเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร

 
     
     
 

Site Meter ©2007 www.9bkk.com All rights reserved Online Users